İstanbul! Yedi tepesi, bitmek bilmeyen trafiği, vapurda simit-çay keyfi ve tabii ki her köşesinde ayrı bir hikâye barındıran semtleriyle eşsiz bir şehir. Bu semtlerden biri var ki, hem modern mimarisi hem de içindeki renkli kişilikleriyle adından sıkça söz ettiriyor: Ataköy. Ama biz bugün Ataköy’ün lüks konutlarından ya da AVM’lerinden değil, o modern yapıların arasında kendi ışığıyla parlayan, mahalleye ruh katan Ataköy travesti bireylerden bahsedeceğiz. Hazırsanız, kahvenizi alın, çünkü bol kahkahalı, biraz dedikodulu ve bolca samimiyet dolu bir yolculuğa çıkıyoruz.

Herkesin aklındaki o meşhur soruyu duyar gibiyim: “Neden özellikle Ataköy travesti camiası?” Cevabı çok basit. Çünkü onlar, klişelerin ötesinde, her biri kendi senaryosunu yazan, hayat dolu karakterler. Unutun o filmlerdeki kasvetli, dramatik sahneleri. Bizim bahsedeceğimiz hikâyeler, komedi filmlerini aratmayacak anlarla, dostlukla ve en önemlisi, hayata karşı dik duruşla bezeli.

Ataköy’de Bir Sabah: Güzellik Uykusundan Uyanış

Her güzel gün, güzel bir başlangıcı hak eder. Ataköy travesti bireyler için bu başlangıç, genellikle öğlen saatlerine doğru olur. Gece kuşu olmanın getirdiği bir ayrıcalık bu, ne de olsa dünya onlar için güneş battıktan sonra dönmeye başlıyor. Ama o uyanış anı var ya, tam bir seremoni! Önce bir göz yavaşça aralanır, telefona uzanılır ve Instagram akışında bir gece önce neler kaçırıldığına hızlıca göz atılır. Kim ne giymiş, kim kiminle pişti olmuş, hangi mekânda en afili poz verilmiş… Bunlar sabah kahvesinden bile önce gelen, hayat memat meseleleridir.

Sonra yataktan kalkılır ve aynanın karşısına geçilir. İşte o an, günün ilk ve en önemli yüzleşmesidir. “Dünkü makyaj iyi akmış mı?”, “Saçlar ne alemde?”, “Bugün hangi ‘ben’ olsam?” soruları zihinde dönerken, bir yandan da kahve makinesinin düğmesine basılır. Çünkü kafeinsiz bir başlangıç, topuksuz ayakkabıyla maraton koşmaya benzer; imkânsız değil ama çok zor.

Bu sabah rutinleri, aslında sanıldığından çok daha derin anlamlar taşır. Her makyaj fırçası darbesi, her kıyafet seçimi, bir nevi kendini yeniden yaratma sanatıdır. Dış dünyaya sunulacak kimliğin, o günkü ruh halinin bir yansımasıdır. Belki o gün daha enerjik ve iddialı bir görünüm seçilir, belki de daha sakin ve “bana bugün bulaşmayın” diyen bir stil. İşte Ataköy travesti bireyler, bu sanatı her gün yeniden icra eden, yaşayan sanat eserleridir.

Mahalle Baskısı mı? O da Ne? Ataköy’de Komşuluk İlişkileri

Ataköy gibi modern ve genellikle kendi halinde insanların yaşadığı bir semtte komşuluk ilişkileri nasıl olur diye merak edebilirsiniz. Özellikle konu bir travesti birey olunca, akıllara “acaba nasıl karşılanıyorlar?” sorusu gelebilir. Şunu net bir şekilde söyleyebiliriz: Ataköy, bu konuda İstanbul’un en medeni semtlerinden biri. Elbette her yerde olduğu gibi burada da birkaç meraklı teyze ya da “o da kimmiş?” diye bakan amca çıkabilir. Ama genel hava, “herkesin hayatına kimse karışamaz” modundadır.

Hatta durum, çoğu zaman komik anılara gebedir. Apartmanın asansöründe karşılaştığınız emekli albay amcanın, sizin o geceki iddialı payetli elbisenize bakıp, “Kızım, üşütme, üzerine bir hırka alaydın” demesi, aslında bir tür kabullenme ve hatta korumacılık göstergesidir. Ya da market kasiyerinin, sizi her gördüğünde, “Abla yine ateş ediyorsun!” diye iltifat etmesi, mahallenin sizi nasıl benimsediğinin en tatlı kanıtıdır.

Bir de o meşhur “tuz isteme” hikâyeleri var. Kapınız bir gece yarısı çalınır, açarsınız, karşınızda pijamalarıyla komşu teyzeniz. “Kızım kusura bakma, turşu kuruyordum da tuzum bitmiş, sende var mı?” diye sorar. O an siz, belki de en seksi geceliğinizle, yüzünüzde profesyonel bir makyajla duruyorsunuzdur. İşte bu anlar, Ataköy travesti yaşamının ne kadar “normal” ve hayatın içinde olduğunun en güzel özetidir. Kimse sizin kimliğinizi sorgulamaz, çünkü o an tek önemli şey, turşunun tuzudur. Bu durum, aslında toplumsal bir ders niteliğindedir. Önyargıların ne kadar anlamsız olduğunu, hepimizin günün sonunda tuza ihtiyaç duyan insanlar olduğumuzu gösterir.

Bir Ataköy Travesti Bireyinin Çantasında Neler Var? Acil Durum Kiti!

Bir kadının çantasının ne kadar gizemli ve dolu olduğu hep konuşulur. Şimdi bunu bir de Ataköy travesti bireyinin çantası için düşünün. O çanta, adeta bir hayatta kalma kitidir. İçinde sadece cüzdan, anahtar ve telefon bulunmaz. Gelin o sihirli çantanın derinliklerine bir inelim:

Yedek Kirpik ve Yapıştırıcısı: Gecenin bir yarısı, en hararetli dansın ortasında kirpiğinizin bir kanadının özgürlüğünü ilan etmesi tam bir kâbustur. İşte bu yüzden, çantada her zaman bir yedek kirpik ve mini bir yapıştırıcı bulunur. Bu, kırmızı alarm durumları için ilk yardım malzemesidir.
Pudra ve Ruj: Terlemek, dans etmek, bir şeyler yiyip içmek… Makyajın tazelenmesi gereken anlar her zaman olacaktır. Matlaştırıcı bir pudra ve gecenin rengine uygun bir ruj, çantanın demirbaşıdır. Birkaç saniyede yepyeni bir görünüme kavuşmanın sırrı bu ikilide saklıdır.
Mini Parfüm: Bir Ataköy travesti, arkasında sadece hayran bakışlar değil, aynı zamanda harika bir koku bırakır. Gün içinde veya gece tazelenmek için taşınan mini bir parfüm şişesi, imzayı tazelemek için olmazsa olmazdır.
Yara Bandı: O muhteşem topuklu ayakkabılar ne kadar güzel görünse de, gecenin sonunda ayaklara neler çektirdiği malum. Birkaç yara bandı, acil durumlar için hayat kurtarıcıdır. Çünkü hiçbir şey, bir travestinin dans etmesine engel olamaz!
Şarj Aleti (Powerbank): Sosyal medyasız bir hayat düşünülemez. Fotoğraf çekmek, hikâye atmak, arkadaşlarla haberleşmek… Tüm bunlar için telefonun şarjının bitmemesi gerekir. Bu yüzden powerbank, modern zamanların en önemli icadıdır ve o çantada mutlaka bulunur.
Sakız veya Nane Şekeri: Samimiyet ve yakın temas, sosyal hayatın bir parçasıdır. Her zaman ferah bir nefese sahip olmak, özgüvenin temel taşlarından biridir.

Bu liste uzar gider… Ama temel olarak bir Ataköy travesti bireyinin çantası, her türlü sosyal duruma karşı hazırlıklı olmanın bir manifestosudur.

Ataköy Geceleri: Sahne Senin, Işıklar Senin!

Gündüzleri sakinliğini koruyan Ataköy, geceleri bambaşka bir kimliğe bürünür. Özellikle travesti bireyler için hayat, güneş battıktan sonra başlar. Mekânların ışıkları yanar, müzik yükselir ve sahne, o gecenin yıldızlarına hazırlanır. Ataköy ve çevresindeki popüler mekânlar, onların ikinci evidir.

Bu mekânlara giriş anı bile başlı başına bir şovdur. En şık kıyafetler giyilir, makyajlar saatlerce süren bir özenle yapılır ve o kapıdan içeri adım atıldığında, tüm gözler onlara döner. Bu, bir ego tatmini değil, bir varoluş biçimidir. “Ben buradayım, rengimle, enerjimle ve tüm güzelliğimle buradayım” demenin en etkili yoludur.

Geceler sadece eğlenceden ibaret değildir. Aynı zamanda bir dayanışma platformudur. Arkadaşlar bir araya gelir, dertleşir, sevinçlerini paylaşır. O gece işi kötü giden bir arkadaşa moral verilir, yeni bir aşka yelken açan bir başkasının mutluluğu kutlanır. Ataköy travesti topluluğu, birbirine sıkı sıkıya bağlı, büyük bir ailedir. Dışarıdan bakıldığında rekabet gibi görünen şeyler, aslında birbirini daha iyiye, daha güzele teşvik etme çabasıdır. Herkes bilir ki, birinin başarısı, aslında tüm topluluğun başarısıdır.

Aşk, İlişkiler ve Kırık Kalpler: Pembe Panjurlu Hayaller

Gelelim en can alıcı konuya: Aşk! Herkes gibi, Ataköy travesti bireyler de sever, sevilir, âşık olur, kalbi kırılır. Ancak onların aşk hayatı, bazen biraz daha karmaşık ve zorlu olabilir. Toplumsal önyargılar, aile baskısı ve “doğru” kişiyi bulma mücadelesi, bu yolda karşılaştıkları engellerden sadece birkaçı.

Ama umut, her zaman vardır. Birçok Ataköy travesti, kendilerini oldukları gibi kabul eden, onlara saygı duyan ve seven partnerlerle mutlu ilişkiler yaşar. Bu ilişkiler, genellikle gizli saklı yaşanmak zorunda kalsa da, kendi içlerinde son derece samimi ve gerçektir. Birlikte yenen bir akşam yemeği, el ele izlenen bir film ya da sadece baş başa geçirilen sakin bir akşam… Bu küçük anlar, onlar için dünyalara bedeldir.

Tabii ki hayal kırıklıkları da bu işin bir parçası. Sadece bir macera arayan, kimliğini gizleyen ya da toplumsal baskıdan korkup ilişkiyi bitiren insanlar, ne yazık ki sıkça karşılaşılan profillerdir. Her kırık kalp, derin bir yara açar. Ama Ataköy travesti bireylerinin en büyük gücü, düştükten sonra yeniden ayağa kalkabilme yetenekleridir. Gözyaşları silinir, makyaj tazelenir ve hayata “kaldığımız yerden devam” denir. Çünkü bilirler ki, onları gerçekten hak eden biri, bir yerlerde mutlaka vardır. Bu süreçte en büyük destekçileri ise yine kendi arkadaşları, yani seçilmiş aileleridir. Birbirlerinin yarasını sarar, birbirlerine güç verirler.

“Ne İş Yapıyorsun?” Sorusu ve Ötesi: Hayat Mücadelesi

“Ne iş yapıyorsun?” sorusu, tanışma faslının klasik bir sorusudur. Ancak bir travesti birey için bu soru, çoğu zaman bir mayın tarlasına adım atmak gibidir. Toplumun büyük bir kesimi, travesti bireyleri sadece seks işçiliği ile özdeşleştirme eğilimindedir. Evet, bu sektörde çalışan birçok travesti birey vardır ve bu, onların hayatlarını kazanmak için verdikleri bir mücadeledir. Ancak bu genelleme, büyük bir haksızlıktır.

Ataköy travesti topluluğu içinde, hayatını çok farklı mesleklerden kazanan insanlar bulabilirsiniz. Kuaförlük, makyözlük, moda tasarımı gibi yaratıcılıklarını konuşturdukları alanlarda harikalar yaratanlar vardır. Kendi küçük butiğini işleten, sosyal medya fenomenliğine soyunan, hatta gündüzleri bir ofiste bambaşka bir kimlikle çalışanlar bile mevcuttur.

Onların hayat mücadelesi, sadece para kazanmaktan ibaret değildir. Aynı zamanda kimliklerini koruyarak, ayrımcılığa uğramadan bir iş hayatı sürdürebilme mücadelesidir. Birçok işveren, cinsel kimliği nedeniyle onlara kapıları kapatır. Bu yüzden, çoğu zaman kendi işlerini kurmak ya da yeteneklerini serbest olarak sunmak zorunda kalırlar. İşte bu noktada, Ataköy travesti bireylerinin ne kadar girişimci ve dirayetli ruhlara sahip olduğunu görürüz. Onlar, önlerine çıkan her engele rağmen, kendi yollarını çizen, tırnaklarıyla kazıyarak başarıya ulaşan insanlardır.

Ataköy’ün Renkli Ruhları

Bu uzun sohbetin sonuna gelirken, umarım Ataköy travesti dünyasına dair kafanızdaki resim biraz daha renklenmiş, biraz daha “insanlaşmıştır”. Onlar, ekranlarda gördüğünüz ya da kulaktan dolma bilgilerle tanıdığınız karikatür karakterler değiller. Onlar, sabahları uyanmakta zorlanan, kahvesiz ayılamayan, komşusundan tuz isteyen, âşık olan, kalbi kırılan, faturalarını dert eden, hayalleri olan, tıpkı sizin, bizim gibi insanlar.

Tek farkları, hayata karşı daha cesur, daha renkli ve daha dürüst bir duruş sergilemeleri. Kendi kimliklerini yaşama cesaretini gösteren, toplumun onlara dayattığı rolleri reddeden bu insanlar, aslında hepimize ilham vermeli. Onlar, Ataköy’ün sadece lüks binalardan ibaret olmadığını, asıl zenginliğin içindeki farklılıklarda ve o farklılıkların bir arada yaşama becerisinde saklı olduğunu bize her gün hatırlatıyorlar.

Bir dahaki sefere Ataköy’de, ışıl ışıl, kendine güvenen, kahkahasıyla etrafı aydınlatan bir travesti birey gördüğünüzde, ona bir selam vermekten çekinmeyin. Çünkü o gülümsemenin ardında, binbir mücadeleyle, acıyla, ama en çok da umutla yazılmış kocaman bir hikâye var. Ve o hikâyeler, bu şehri İstanbul yapan en değerli hazinelerden biridir.