Bu yazı, genç travestiler için bir nevi hayatta kalma ve şehri fethetme rehberi olacak. Çayınızı, kahvenizi alın, arkanıza yaslanın ve İstanbul’u birlikte keşfe çıkalım. Şehrin yeni parlayan yıldızları, İstanbul’un tozunu attırmaya gelen taze kanlar, hoş geldiniz! Bu şehir, devasa bir podyum ve bizler de onun en göz alıcı mankenleriyiz. Ama biliyorum, o ilk adımlar, özellikle […]
Yedi tepeli şehir İstanbul, bitmeyen enerjisi, boğazın o eşsiz kokusu ve tabii ki asla uyumayan geceleri… Hele bir de konu Şişli olunca, akan sular durur. Gündüzleri iş merkezlerinin, alışverişin ve koşuşturan insanların kalbi olan Şişli, gece olunca bambaşka bir kimliğe bürünür. Işıklar yanar, müzik sesleri yükselir ve şehrin en renkli karakterleri sahneye çıkar. İşte bu
Kadıköy… Vapurların nazlı nazlı süzüldüğü, martıların simit peşinde akrobatik hareketler yaptığı, her köşe başında farklı bir melodinin yükseldiği, İstanbul’un Anadolu yakasındaki o asi ve bir o kadar da naif ruhu… Gündüzleri kitapçıları, kahvecileri ve telaşlı kalabalığıyla bir başkadır. Ama asıl hikâye, güneş batıp sokak lambaları o tatlı sarı ışığını asfalta düşürmeye başlayınca yazılır. İşte o
İstanbul gecelerinin nabzını tutan, topuklu ayakkabı seslerinin neona karıştığı bloguma tekrar hoş geldiniz. Bu şehirde yaşayan bilir; her köşe başında sizi şaşırtacak, “Yok artık, bu da mı oldu?” dedirtecek bir hikaye mutlaka vardır. İşte benim de geçenlerde başımdan geçen, hem kahkahalara boğulduğum hem de hayatı sorguladığım, dillere destan bir anım var. Konumuz: Şişli travestiler ve
Bu köşede yine ben, İstanbul sokaklarının tozunu attıran, kahkahasıyla geceleri aydınlatan, en marjinal ablanız! Bugün klavyemin başına oturdum, çünkü DM kutum “Abla, ben de senin gibi olmak istiyorum, nereden başlasam?” mesajlarıyla dolup taşıyor. Öyle “al bir peruk, sür bir ruj, hoop oldun marjinal travesti” diye bir dünya yok, kuzum. Bu işin bir raconu, bir adabı,
İstanbul’un o bitmek bilmeyen koşturmacasında bazen bir anlığına durup soluklanmak, sıcak bir kahve eşliğinde keyifli bir sohbete dalmak gibisi yoktur. Hele ki bu sohbet, şehrin en modern ve dinamik semtlerinden birinde, Ataşehir’de gerçekleşiyorsa ve karşınızdaki kişi de hayat enerjisiyle sizi alıp götüren Deniz ise, o kahvenin tadı bambaşka olur. İşte tam da böyle bir günde,
Bugün klavyemin başına oturdum ve hepimizin az çok aşina olduğu, bazen kahkahalarla güldüğümüz, bazen de “Aman Tanrım, bu ne enerji!” dediğimiz o meşhur konuyu masaya yatırıyorum: Klasik travesti davranışları! Ama durun, hemen yanlış anlamayın. Bu yazı, kimseyi kalıba sokmak, ötekileştirmek ya da dalga geçmek için yazılmadı. Tam tersine, İstanbul’un renkli gecelerinden süzülüp gelen, adeta bir
Selamlar sevgili İstanbullu maceraperestler! Blogumuzun bu köşesinde yine tabuları yıkmaya, klişeleri çekiçle kırmaya ve hayatın renkli sokaklarında birlikte kaybolmaya geldik. Bugünkü konumuz, pek çok kişinin aklının bir köşesinde duran ama “Aman nereden başlasam, nasıl sorsam?” diye düşündüğü o meşhur soru: Travestilerle tanışmak. Evet, yanlış duymadınız. O büyülü, ışıklı, bazen de biraz gizemli dünyanın kapılarını aralayıp,
Bir Kadıköy travestisi olarak benim için gece, sadece karanlığın çökmesi değil, aynı zamanda renklerin, ışıkların ve en önemlisi kendim olmanın özgürlüğünün başlaması demektir. Kadıköy sokaklarının yorgun ama bir o kadar da alımlı savaşçısı Nursema’dan sevgilerle! Oturdum yine en sevdiğim rıhtım manzaralı kafeye, önümde köpüklü bir kahve, aklımda dünden kalma anılar… Dedim ki, “Nursema, bu maceralar
Klavyenin başına yine ben, şehrin en C vitaminli, en şıkırtılı travestisi geçti. Bugün masaya öyle bir konu yatırıyoruz ki, saksıları çalıştırmaya, cüzdanları hafifletmeye hazır olun: O meşhur, o dillere destan İstanbul gece hayatı! Ama durun, öyle klasik rehber yazısı beklemeyin. Size “Şurada şu kokteyli için, burada bu DJ çalıyor” demeyeceğim. Ben size işin mutfağını, kulisini,
